คุณกำลังคิดว่าตัวเองโชคร้ายอยู่หรือเปล่าครับ?
ผมอยากจะบอกว่าผมเองก็เคยคิด และทุกๆคนก็เคยคิด
ผมมักจะเครียดกับการเรียนและงานการบ้านที่ต้องทำ ผมรู้สึกว่าทำไมเราต้องมาเจองานอะไรที่น่าเบื่อขนาดนี้ เจอคนแย่ๆแบบนี้ เจอระบบระเบียบที่ไม่ได้เรื่องขนาดนี้ ทำไมเราถึงโชคร้ายแบบนี้ ที่ต้องมาอะไรแย่ๆ ไม่ได้สุขสบายเหมือนคนมีฐานะร่ำรวย ที่ดูเหมือนชีวิตไม่ต้องกังวลอะไรกับอนาคต…
แต่วันหนึ่ง ผมกำลังเดินเรียบไปตามฟุตบาทเพื่อที่จะเข้าบ้าน ก็เดินผ่านชุมชน ผ่านตลาด ก็มักจะเห็นคนขอทาน คนพิการ คนที่ทำงานหาเช้ากินค่ำ คนงานลูกน้องคอยแบกน้ำแข็งมาส่งร้านค้า ฯลฯ ทำให้คนเหล่านั้นครับ ทำให้ผมนั้นลืมความเหนื่อยความลำบากที่ผมกำลังเจออยู่หมดไป เพราะ...
ในขณะที่เรากินทิ้งกินขว้าง
แต่ยังมีบางคนที่ขอแค่ข้าวสักมื้อกินเพื่อประทังชีวิต
ในขณะที่เรากำลังหวังการเพิ่มเงินเดือน
แต่ยังมีบางคนที่ขอเพียงเศษเงินเพื่อที่จะได้ซื้อข้าวสักมื้อกินประทังชีวิต
ในขณะที่ทำงานได้เงินพอเหลือไว้กินไว้เที่ยว
แต่ยังมีบางคนที่ได้เงินรายวันแค่พอจะใช้กินอยู่ให้ตัวเองกับครอบครัวในวันนั้น และเงินเก็บเพียงเล็กน้อย
ฯลฯ
ผมจึงเลิกที่จะคิดว่าตัวเองนั้นโชคร้ายไปเลย เพราะว่าผมนั้นโชคดีกว่าใครหลายคนบนโลกใบนี้เยอะมาก เพียงแค่ผมมองข้ามสิ่งที่ผมมีอยู่ แล้วไปมัวแต่โฟกัสกับสิ่งที่ขาดไปก็เท่านั้นเอง...
“คนที่โชคร้าย คือ คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองโชคดีแค่ไหน”
- unknown -
~ จระเข้ฟาดหาง ~
Image credits
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น